วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554

21 ปีกับการจากไปของ “สืบ นาคะเสถียร”

 

ภาพของสืบ นาคะเสถียรกำลังพยายามช่วยกวางที่ว่ายน้ำข้ามทะเลสาบ ในภารกิจอพยพสัตว์ป่าตกค้างเหนือเขื่อนเชี่ยวหลานด้วยการพยายามปั๊มหัวใจบนเรือที่ลอยอยู่กลางน้ำแต่ไม่สามารถรั้งชีวิตกวางตัวนั้นเอาไว้ได้ น้ำตาของลูกผู้ชายที่ไหลออกมาจากแววตาแห่งความเจ็บปวดอัดอั้นและรู้สึกผิดหวังที่ไม่สามารถช่วยเหลืออีกชีวิตหนึ่งเอาไว้ได้

สายตาเศร้าๆ ที่อยู่ใต้แว่นใสๆ ที่เลนส์เปียกปอนเปื้อนน้ำอันนั้น ผมบรรยายออกมาไม่ถูกจริงๆ แต่ถ้าใครได้เห็นแววตาคู่นั้นจะเข้าใจถึงความรู้สึกของการสูญเสียและเจ็บปวดของเค้าได้อย่างชัดเจน ภาพของทุกคนในทีมที่รู้สึกเสร้าสลดอย่างเห็นได้ชัดเพียงแค่มองตากันแต่ไม่มีคำกล่าวใดๆ ทั้งสิ้นออกมาเพราะมันเหมือนมีก้อนเนื้อแห่งความเจ็บปวดอัดอั้นกั้นขวางลำคอจนมิอาจจะเปล่งสรรพเสียงใดออกมาได้นั่นเอง บรรยากาศเต็มไปด้วยความเศร้าสลด แม้แต่ทีมงานถ่ายทำยังรู้สึกได้และถ่ายทอดออกมาในบทบรรยาย ผมนั่งดูอยู่ยังต้องเสียน้ำตาให้เจ้ากวางตัวนั้นอย่างไม่อายใคร

ผมได้ดูเทปนี้ของรายการส่องโลกสมัยที่ออกอากาศช่วงสายๆ ทางช่อง 5 (ถ้าผมจำไม่ผิดนะ) ผมรู้สึกประทับใจในเจตนารมณ์อันแน่วแน่ของผู้ชายคนนี้ที่พยายามจะช่วยเหลือทุกชีวิตที่ตกค้างในอ่างเก็บน้ำเหนือเขื่อนเชี่ยวหลานหากไม่มีการดำเนินการใด น้ำจะท่วมพื้นที่นี้ทั้งหมดและสัตว์ที่ตกค้างอยู่การจะต้องเสียชีวิตทั้งหมดด้วย

ภารกิจครั้งนี้เรียกกันว่าเป็นภารกิจที่ล้มเหลวแม้ว่าทุกคนจะพยายามอย่างเต็มความสามารถโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยตลอดระยะเวลา 2 ปี 4 เดือนของภารกิจนี้ (มิ.ย.2528 - ก.ย.2530) แต่ก็ไม่อาจช่วยเหลือสัตว์ป่าที่ตกค้างออกมาได้ทั้งหมดเพราะจากการสำรวจมีมากถึง 237 ชนิดและเป็นสัตว์ที่กำลังสูญพันธุ์ (ในสมัยนั้น) อีก 11 ชนิด เช่น กระซู่, เลียงผา ฯลฯ ซึ่งจากภารกิจการเข้าช่วยเหลือในครั้งนั้น ทำให้ได้รับรู้ว่าจริงๆ แล้วสัตว์ป่าที่ติดค้างอยู่ที่นั่นมีถึง 338 ชนิดทีเดียว

 

หลังจากนั้นไม่นาน (อีกประมาณ 3 ปี) ก็มีข่าวการสละชีวิตของคุณสืบ นาคะเสถียร เพื่อเรียกร้องให้ทุกภาคส่วนได้หันมาให้ความสำคัญกับเรื่องการอนุรักษ์สัตว์ป่าและสิ่งแวดล้อมอย่างที่เราๆ ท่านๆ ได้รับทราบข่าวกันนั่นเอง

อืมมมม .. ผ่านมา 21 ปีแล้วหรือนี่

ขอร่วมรำลึกถึงวาระแห่งการครบรอบ 21 ปี การจากไปของ "สืบ นาคะเสถียร"วีรบุรุษแห่งป่าห้วยขาแข้ง

คนรุ่นใหม่ๆ นี่อาจจะไม่ได้รู้จักหรือมีความรู้สึกร่วมกับเรื่องของคุณสืบ เพียงแต่จะเข้าใจและรู้จักว่าคุณสืบคือใครสักคนที่เสียสละชีวิตเพื่อรักษาป่า ได้รับการบอกต่อๆ มาว่าเค้าเป็นวีรบุรุษแห่งป่าห้วยขาแข้งนะ

แต่ .. ก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะสิ่งที่การสละชีวิตของคุณสืบได้ทิ้งไว้ให้คือจิตวิญญาณแห่งการอนุรักษ์ ซึ่งได้รับการยอมรับและซึมซาบฝังลึกลงไปอยู่ในใจของคนในสังคมนี้และวันนี้ไม่มีใครปฏิเสธว่าการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมถือเป็นสิ่งสำคัญ เด็กทุกคนได้รับการปลูกฝังเรื่องของการอนุรักษ์จนเข้าไปอยู่ในความรู้สึกส่วนลึกกันแทบทุกคนอยู่แล้ว

 

ขอขอบคุณทุกภาพถ่ายที่ทำให้โพสนี้เสร็จสมบูรณ์
http://www.vcharkarn.com/varticle/39311
http://www.carabao.net/webboard/images_upload/carabao-seub25906.jpg
http://www.thaigoodview.com/node/8713
http://www.shutter-j.com/joewebboard/index.php?topic=3088.0
http://www.weekendhobby.com/offroad/toyota/shtml/8138.shtml
http://thainews.prd.go.th/centerweb/newsen/NewsDetail?NT01_NewsID=TNPBH5509010010002

 

เขียนเมื่อ : วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ.2554 เวลา 10:00 น. GMT+7 THAILAND
ผู้เขียน : Tombass

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น