ยินดีต้อนรับ .. ผมก็ยินดีที่ได้มาเยือนที่นี่เช่นกันครับ ..
ออกจากเฟสติวัล วอล์ค ก็ตรงดิ่งตามถนนเกษตรฯ-นวมินทร์ ขับตรงข้ามแยกตัดถนนนวมินทร์ไปอีกนิด ก็จะเจอกับกังหันลมขนาดย่อมอยู่ซ้ายมือที่เป็นสัญลักษณ์ของร้านช็อกโกแลต วิลล์อันที่หมายสุดท้ายของวันนี้ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งแห่งที่ถูกกล่าวขานถึงอย่างแพร่หลายในโลกโซเชี่ยล เพราะเป็นร้านอาหารสไตล์ Open ที่บรรยากาศดีมาก มีมุมสวยๆ เยอะแยะมากมายให้บรรดาสาวๆ สาวกโซเชี่ยลเลือกถ่ายเซลฟี่อัพขึ้นเฟซ/อินสตาแกรมไว้อวดเพื่อนๆ กันไม่หวาดไม่ไหว สามารถเข้าไปเดินถ่ายรูปเล่นได้แบบฟรีๆ มีที่จอดรถเพียบพร้อมสะดวกสบายเป็นอย่างยิ่ง ใครอยากนอนค้างก็มีส่วนของที่พักอยู่ด้านหลังอีกด้วย นักท่องเที่ยวต่างชาติมากันเยอะเหมือนกับว่าเป็นอีกจุดหมายหนึ่งในกรุงเทพฯ ที่บรรดาบริษัทนำเที่ยวจะต้องพาลูกค้ามาเยี่ยมเยือน
แต่ผมก็ไม่ได้ลองทานอาหารของเค้าหรอกนะ ดูจากทัวร์ที่มาลงอย่างไม่ขาดสาย ก็พอจะรับประกันคุณภาพได้ในระดับหนึ่ง จะอร่อยถูกปากท่านหรือจะไม่ถูกใจใครก็ว่ากันไปตามรสนิยม ร้านระดับนี้แล้วคงไม่ยอมทำอะไรให้เสียชื่อร้านเป็นแน่ ส่วนราคาก็ตามระดับของสถานที่ ดูจากเมนูแล้วก็พอๆ กับร้านอาหารชื่อดังในห้างนั่นแหละครับ อาจจะแพงสำหรับบางคนแต่ถ้าแลกกับความสวยงามของบรรยากาศและการออกแบบที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแล้วก็นับว่าเหมาะสมดีครับ
รถดับเพลิง .. กับปั๊มน้ำมัน(มั๊ง ?) .. อยากรู้ต้องไปดูด้วยตัวเองครับ ..
เริ่มที่ลานจอดรถด้านหน้า พอก้าวลงจากจากรถปุ๊บก็เจอมุมสวยอย่าง Home Town ให้คุณได้ถ่ายรูปกันเลย มีรถดับเพลิงสีแดงสดจอดอยู่ติดกัน ถัดไปก็จัดเป็นแบบร้านขายของชำ ให้ดูเหมือนเป็นร้านค้าในยุคตื่นทองของอเมริกาถึงได้ตั้งชื่อร้านว่า Golden Nugget Miming Company (อันนี้ผมคิดเองเออเองอาศัยดูเอาจากวัสดุที่ใช้สร้างมันออกแนวๆ นั้น แต่ครีเอทีฟของงานนี้อาจจะคิดอย่างอื่นก็เป็นได้) มีผลไม้(ปลอมๆ) ขวดไวน์(จริงๆ แต่น้ำในขวดจะเป็นของจริงหรือเปล่าก็ไม่กล้าลองชิมเสียด้วยสิ) แต่ก็เป็นมุมถ้าชัดตื้นที่สวยงามเลยทีเดียว อีเว้นท์ตรงนี้อาจจะเปลี่ยนไปตามสถานการณ์(ครั้งล่าสุดที่ไปก็ไม่ใช่แบบนี้แล้ว) ถ้ดไปอีกนิดก็จัดเป็นบริษัทนำเข้า-ส่งออกสินค้า แต่ด้านในคาดว่าอ่จจะเป็น Public Relation ของที่นี่มากกว่า ตัวอาคารของที่นี่โดยรวมออกแบบมาได้สวยงามด้วยบรรยากาศแบบยุโรปจนนึกว่าได้ไปเดินเที่ยวอยู่อัมสเตอดัมเลย
นี่ไงครับ Golden Nugget .. ทีแรกนึกว่าเป็นพวกร่อนทองซะดี .. / ในแก้ว .. ใช่ไวน์หรือเปล่า ..?
ตรงนี้เหลือแต่ขวดไวน์ ..
คุกกี้รันมากับเค้าด้วยเหรอนั่น .. / รัก(LOVE) .. นะจ๊ะ ..
ท่าเทียบเรือสปีดโบ๊ท .. ออกไปซิ่งกันให้น้ำบานเลย ..
ก่อนเดินเข้าไปด้านในก็แวะที่เทียบเรือสักหน่อย พื้นน้ำโดยรอบโดยที่ส่วนห้องอาหารอยู่ตรงกลาง สร้างบรรยากาศร่มรื่นเย็นสบาย มีลมพัดอ่อนๆ ตลอดเวลา ตรงทางเข้ามีศาลาริมน้ำให้เซลฟี่ไปอวดเพื่อนๆ ที่ยังมาไม่ถึงอีกด้วย เดินตรงเข้าไปก็จะเจอ The Southern Railway Station เป็นด่านแรก แต่ไม่มีรถไฟที่นี่หรอกครับจัดเป็นเหมือนชานชาลาแค่นั้นก่อนจะเข้าไปเจอกับป้ายต้อนรับของช็อกโกแลต วิลล์ อีกจุดหนึ่งที่จะต้องมาเซลฟี่ เพราะกลัวคนติดตามไม่รู้ว่าโซเชี่ยลเกิร์ลมาเที่ยวกันที่ไหน ตรงผ่านป้ายชื่อร้านเข้าไปก็เจอกับร้านขายของที่ระลึกอยู่ทางขวามือ สำหรับคนชอบช๊อปปิ้งก็อย่าเพิ่งซื้อเยอะนะ สักถุง-สองถุงก็พอเอาแค่เอาไปเป็นพร๊อบถ่ายรูป เดี๋ยวขากลับค่อยมาจัดเต็มกันให้กระเป๋าฉีก ไม่อย่างนั้นคงต้องแบกของพะรุงพะรังไปเซลฟี่มันคงไม่งามสักเท่าไหร่
ทางเข้าครับ .. ที่นี่เค้าที่เป็นชานชาลา .. / แอบดูสาวๆ มาเซลฟี่ .. / ร้านขายของที่ระลึก ..
อีกจุดหนึ่งที่ไม่ควรพลาดนั่นก็คือประภาคารที่อยู่เยื้องๆ กับร้านขายของที่ระลึกนี่แหละ แต่ต้องค่อยๆ ทะยอยกันขึ้นนะ เพราะทางขึ้น-ลงคับแคบควรเข้าคิวรอให้คนข้างบนลงมาก่อนค่อนผลัดกันขึ้นไป จากบนนั้นจะเห็นวิวสวยโดยรอบของช็อกโกแลต วิลล์ได้อย่างเต็มตาในมุมมองแบบเบิร์ด อาย วิว เสียด้วยแต่เวลาเซลฟี่ก็ระวังจะพลาดพลั้งร่วงลงมาด้วยล่ะ เดี๋ยวจะกลายเป็นเซลฟี่สุดท้ายไปเสียฉิบ
เป็ดยักษ์ก็มา ..
บรรยากาศรอบๆ .. ต้นไม้และสายน้ำ เข้ากับอาคารสไตล์ยุโรปได้อย่างลงตัว ..
มาถึงช็อกโกแลต วิลล์ต้องมาขึ้นประภาคาร .. รับรองวิวสวยไม่ผิดหวังแน่นอน ..
ลงจากประภาคารก็เดินข้ามสะพานเข้าสู่ส่วนของโต๊ะของแขกที่มารับประทานอาหารแล้ว เราไม่ได้มากินอาหารร้านเค้าก็เลยเดินเลี่ยงๆ มาทางขวา ซึ่งเป็นทางไปห้องน้ำและลานจอดรถด้านในที่กว้างขวางกว่าลานจอดด้านหน้าเยอะเลย ตามทางเดินมีมุมเก๋ๆ ให้นั่งเล่น สามารถพักถ่ายรูปกันได้ ในส่วนของห้องน้ำก็ออกแบบดีไซน์ซะไม่กล้าทำเลอะเลย มันสวยและก็เย็นสบายมาก นั่งทิ้งทุ่นระเบิดไปเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ไปน่าจะเพลิดเพลินไม่น้อย ด้านหน้ามีนักดนตรีมายืนเป่าทรัมเปต เป่าแซกโซโฟนอีกด้วย ถ้ามืดๆ เดินมาคนเดียวนี่มีหลอนเหมือนกันนะ เพราะปั้นได้เหมือนจริงมากๆ ใกล้ๆ กันก็มียืนเล่นกีต้าร์แหว่งๆ พังๆ อย่างกับถูกหนูแทะอยู่อีกคน(ดึกๆ ตอนร้านปิดแล้ว สามคนนี่เค้าจะมาเล่นแจมกันหน้าห้องน้ำหรือเปล่าเนี่ยะ)
มีมุมสวยๆ ให้นั่งพัก .. ถ่ายรูปได้ทุกที่ทุกมุม .. ไม่มีหวง ไม่มีใครมากวน ..
ลุงคนนี้ยืนเป่าทรัมเปตอยู่หน้าห้องน้ำ / ส่วนคนตาคนนี้ก็ยืนเล่นกีตาร์ยังไงก็ไม่รู้ .. ปล่อยให้หนูแทะกีต้าร์จนแหว่งไปซะเกือบครึ่งตัวแล้ว ..
พี่คนนี้แกยืนเป่สแซกโซโฟนอยู่ข้างๆ สวน ..
เอาล่ะตอนนี้ดวงอาทิตย์ก็เริ่มลับขอบฟ้าอยู่ลิบๆ โน่น อากาศเริ่มคลายความอบอ้าวลงไปบ้างแล้ว ลูกค้าก็เริ่มเข้ามาทานอาหารกันเยอะแล้ว เราก็ควรจะคืนพื้นที่ให้ร้านเค้าทำมาค้าขายบ้าง เกรงใจลูกค้าที่เค้ามาทานอาหารแล้วก็เกรงใจร้านเค้าด้วย ดังนั้นพวกเราก็น่าจะกลับกันได้แล้ว ปิดทริปเล้กๆ ใกล้ๆ บ้านกันแต่เพียงเท่านี้ ขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่ไปออกทริปด้วยกัน ถ้ามีโอกาสดีๆ มีเวลาว่างๆ คงได้มีทริปถ่ายรูปแบบนี้อีกแน่นอน
เมฆครึ้มมาอีกแล้วหนอ .. / See you again, แล้วพบกันใหม่เช่นกันเมื่อโอกาสอำนวยนะจ๊ะ ..
บ๊าย บาย ช็อกโกแลต วิลล์ .. ขอบคุณที่สร้างสถานที่ดีๆ สวยๆ ให้ได้ไปเก็บภาพประทับใจกันนะครับ ..
ภาพจากทริปนี้ครับ .. https://goo.gl/photos/VjKuACNC7EQsSPpF8
เขียนโดย : Tombass
เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช - วันศุกร์ที่ 23 ตุลาคม 2558 เวลา 15:02 น. GMT+7 TH
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น