วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2554

เที่ยวเมืองจันทน์..ในวันฟ้าหม่น - วันแรก

วันแรก - วันที่สอง - วันเดินทางกลับ

Summary

On Trip : FRI.16 – SUN.18 SEPTEMBER,2011
Interval : 3 Days 2 Nights
Location : Smile Beach Boutique Resort
GPS : N12.557663, E101.914587
Distance : approx. 220 KM.

ท ริ ป นี้ ออกเดินทางกันบ่ายวันศุกร์ที่ 16 กันยายน 2554 ไปรับน้องเอแคลร์กลับบ้านเรียนไปแค่ครึ่งวันก่อน ส่วนคุณย่าไปโรงพยาบาลกับมาก็ประมาณบ่ายโมง คุณอาก็ลางานครึ่งวันพร้อมหน้ากันก็ประมาณบ่ายโมงเศษๆ ดีที่เตรียมเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเอาไว้เรียบร้อยตั้งแต่เมื่อคืนก่อน ก็เลยไม่ต้องวุ่นวายซักเท่าไหร่ อาบน้ำอาบท่าให้สดชื่นใช้เวลาไม่นานก็พร้อมออกเดินทางกันได้

ล้ อ ห มุ น ประมาณบ่าย 2 กว่าๆ เกือบจะ 3 โมงแล้ว ท้องฟ้าครึ้มๆ แต่ฝนยังไม่ตก ส่วนที่เมืองจันทน์น้ำเพิ่งจะท่วมไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เอง แต่ไปคราวนี้จุดหมายของเราอยู่ที่หาดเจ้าหลาวซึ่งอยู่ก่อนจะถึงตัวเมืองจันทบุรี ก็เลยยังพอจะอุ่นใจได้ว่าอย่างไรเสียก็คงไม่มีน้ำท่วมให้เสียขวัญกันหรอกน่า

เ ปิ ด GPS นำทางไปเรื่อยๆ ด้วยความที่ไม่เคยไปเมืองจันทน์ก็เลยไม่คุ้นทางกลัวจะไปมืดก่อนถึงจุดหมาย ช่วงไหนใช้ความเร็วสูงได้ก็ใส่ซะเต็มที่ ใช้เส้นทางวงแหวนตะวันออกต่อเนื่องมอเตอร์เวย์, ชลบุรีแล้วแยกไปแกลง, ระยอง สู่จุดหมายที่จันทบุรีระยะทางรวมๆ ประมาณ 220 กิโลเมตร แต่ที่แน่ๆ ตลอดการเดินทางช่วงที่พ้นจากชลบุรีไปแล้ว ถนนช่องทางด้านซ้ายนั้นแย่มากๆ ขอบอก พื้นถนนพร้อมจะทำลายช่วงล่างรถของคุณให้เสียหายได้ในทุกเวลานาที ส่วนช่องทางด้านขวาก็ใช่ว่าจะดีกว่ากันซักเท่าไหร่ ไหล่ทางด้านขวาต่างหากที่พอจะเป็นที่พึ่งได้บ้าง

 

 
ภาพจาก http://road.drr.go.th/

เ ข้ า สู่ เขตจังหวัดจันทบุรีประมาณ 4 โมงกว่าแล้ว เลี้ยวขวาเข้าไปวิ่งถนนเลียบทะเลหรือที่เรียกกันติดปากว่าซีนิค รูท (Scenic Route) หรือชื่อเต็มอย่างเป็นทางการก็คือ “ถนนเฉลิมบูรพาชลทิต” เพื่อชมแสงทองของดวงอาทิตย์ยามลับขอบน้ำทะเล ซึ่งเป็นภาพที่ธรรมชาติช่างเสกสรรปั้นแต่งออกมาได้อย่างวิจิตรงดงามกว่าศิลปินคนไหนจะถ่ายทอดออกมาได้ แต่ผมไม่ได้จอดแวะดูหรอกครับเพราะต้องรีบไปเช็คอินโดยด่วน ไม่เป็นไรเพราะเรายังมีเวลาอีกหลายวัน

แ ล้ ว ประมาณ 5 โมงพวกเราก็เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางของเราในทริปนี้ก็คือ สมาย บีช บูติค รีสอร์ท (พิกัด N12.557663, E101.914587) ซึ่งตั้งอยู่ที่หาดเจ้าหลาว (อยู่ติดกับครัวชลิต-บ้านตุ่ม รีสอร์ทและเจ้าหลาวทอแสงบีช รีสอร์ท) เข้าเช็คอินขนกระเป๋าเข้าห้อง หลังจากเก็บเสื้อผ้าใส่ตู้เรียบร้อย เตรียมแลปท็อปวางประจำที่ คอนเน็คไว-ไฟของรีสอร์ทเรียบร้อย (ที่นี่มีไว-ไฟฟรีให้ใช้ทั่วบริเวณรีสอร์ทรวมไปถึงบริเวณชายหาดอีกด้วย ใครใคร่จะเอาแลปท็อป ไอแพด ไอโฟน แอนดรอยด์ วินโดว์โมบายล์ ฯลฯ ไปนอนเล่นอัพเฟซบุ๊ค แชทกับเพื่อนได้ตลอดเวลาไม่มีเอ๊าท์ .. เอ้า โฆษณาให้เค้าเข้าไปตรู .. 555+) ก็พากันเดินลงไปชายหาดกันสองคนพ่อลูก ซักพักคุณย่ากับคุณอาก็ตามลงมา ชายหาดวันนี้เงียบสงบดีมาก แทบจะไม่มีใครเลย หาดส่วนตัวดีๆ นี่เองเนาะ

ล ม เ ย็ น ๆ พัดตลอดเวลา ฟังเสียงคลื่นสาดซัดกระทบหาดทรายส่องประกายระยิบระยับดุจอัญมณีกลาดเกลื่อนไปทั่วผืนน้ำ มองฟ้าสีเหลืองทองยามอาทิตย์อัสดง อิ่มเอิบกับแสงทไวไลท์ที่หาดูได้เพียงแค่ช่วงเวลาน้อยนิดในหนึ่งวัน ท้องฟ้าคลาคล่ำเต็มไปด้วยสีสันหลากหลายจากสีฟ้าของท้องฟ้า สีเขียวของน้ำทะเล สีเหลืองส้มของแสงดวงอาทิตย์ ผสมผสานกลมกลืนกันได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก เป็นที่น่าแปลกตาเกินกว่าจะบรรยายถ่ายทอดออกมาได้

เ ก็ บ ภาพได้ไม่นานแสงก็หมด คงเหลือทิ้งไว้เพียงความมืดมิดแห่งรัตติกาลที่กำลังคืบคลานเข้ามาแทนที่ พลันเหลือบมองผ่านเกลียวคลื่นในความมืดทะมึน จุดให้จินตนาการบรรเจิดเพริดพลุ่ง เรื่องราวความกลัวในวัยเด็กที่ฝังไว้ในห้วงลึกของจิตใจก็หวนกลับมาสร้างความประหวั่นพรั่นพรึงจนขนลุกซู่ขึ้นมาทั่วแผ่นหลังได้อีกครั้ง ความมืดนี่มันช่างร้ายกาจยิ่งนัก สามารถทำให้คนเราคิดจินตนาการไปต่างๆ นาๆ ได้มากมาย

   
บ รื๋ อ ว์ .. กลับห้องพักดีกว่า 555+

ก ลั บ ห้องพักได้ก็ให้น้องเอแคลร์อาบน้ำอาบท่าสระผมให้เรียบร้อย เพราะลงไปชายหาดมาตัวเหนียวเชียว ส่วนป๊ะป๋านอนดูทีวีดาวเทียมที่มีให้ดูถึง 253 ช่อง ดูกันให้ตาแฉะกันไปข้างนึง แล้วป๊ะป๋าก็ไปอาบน้ำบ้างเดี๋ยวจะได้ออกไปกินข้าวเย็นกัน วันนี้มาถึงก็เย็นแล้วเลยกินมันใกล้ๆ นี่แหละ

ภาพจาก http://www.muangthai.com/

“ค รั ว ช ลิ ต” ก็แล้วกันอยู่ติดกับรีสอร์ทเลย (เป็นไง..ใกล้พอม๊ะ?) ได้เจอกับ “คุณชลิต เฟื่องอารมณ์” เจ้าของร้านอยู่ที่ร้านพอดี ออกมาต้อนรับด้วยตัวเองเลย อัธยาศัยดีมากๆๆๆ สั่งอาหารทานไป 5-6 อย่าง ราคาอยู่ที่ 700-800 บาท รสชาติอาหารและบริการดีครับ สมควรกับราคาตามบรรยากาศและเครดิตของเจ้าของร้านน่ะครับ (เพราะถ้ามานั่งกินในร้านอาหารบรรยากาศดีๆ ริมทะเลติดชายหาด แต่อยากจ่ายราคาร้านอาหารตามสั่งของยายเมี้ยนปากซอยก็กระไรอยู่น๊า..) เอาเป็นว่าตังค์ใครตังค์มันก็แล้วกัน ใครว่าแพงก็ขับออกไปทานข้างนอกก็ได้มีร้านอาหารทะเลอีกหลายร้านให้เลือกลองลิ้มชิมรสกันตามความสมัครใจ หรือถ้าขี้เกียจออกไปก็เดินมาทานที่ร้านนี้ก็ไม่ได้แพงมากมายอะไรนักหนา

 

รี บ กิ น รีบกลับเพราะคุณย่ากำลังติดละครหลังข่าวอยู่ต้องรีบกลับมาดู ถึงห้องเปิดทีวีอีกแล้ว (ก็มันยังดูไม่ครบทุกช่องนี่หว่า..) แล้วน้องเอแคลร์ก็ยึดรีโมทไปดูช่องการ์ตูนคลับแต่เพียงผู้เดียว ป๊ะป๋าเลยนั่งทำรูปที่ถ่ายเมื่อตอนเย็นแล้วอัพขึ้นเฟซบุ๊คเก็บไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยมาเขียนบล็อคทีหลัง กว่าจะทำรูปเสร็จ กว่าจะอัพขึ้นไปจนหมดปาเข้าไปตี 1 ตี 2 ง่วงแสนจะง่วง แต่ไว-ไฟที่นี่เร็วดีนะครับดาวน์โหลดได้ตั้ง 9 เม็กแน่ะ อัพโหลดได้อีก 1 เม็ก เลยอัพให้สนุกสนานกันไปจนลืมเวล่ำเวลา หมดภารกิจสำหรับวันนี้แล้วรีบนอนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันต่อ

ช ม ภ า พ เพิ่มเติมได้ที่
https://plus.google.com/u/1/photos/103736898918551133698/albums/5864694403574197473

วันแรก - วันที่สอง - วันเดินทางกลับ

 

เขียนเมื่อ : วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ.2554 เวลา 21:45 น. GMT+7 THAILAND
ผู้เขียน : Tombass

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น